یاخته‌های بنیادی لیمبوس و کاربرد آن در درمان بیماران دچار نقص در ناحیه لیمبوس

     یاخته‌های بنیادی در تمام بافت‌های خود تجدیدشونده وجود دارند و از ویژگی‌های منحصربه‌فردی برخوردارند. سطح چشم از دو دسته یاخته‌های بنیادی شکل می‌گیرد که به ترتیب اپی‌تلیوم ملتحمه و قرنیه را می‌سازند. یاخته‌های بنیادی این دو ناحیه، ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند. در نقص یاخته‌های بنیادی لیمبوس، یاخته‌های ملتحمه‌ای به بافت قرنیه حمله می‌کنند و موجب بروز رگ‌زایی و ظهور یاخته‌های گابلت می‌گردند که گسترش آن‌ها در سطح قرنیه موجب کاهش بینایی و گاه از دست رفتن آن می‌گردد. دو روش برای ترمیم بافت قرنیه‌ای وجود دارند: یکی استفاده از یاخته‌های بنیادی خود بافت و پیوند آن‌ها به صورت اتوگرافت یا آلوگرافت و دیگری کشت و تکثیر یاخته‌های بنیادی لیمبوس بر پرده آمنیون و پیوند محصول آن به سطح چشم. امروزه روش دیگری هم در دست تحقیق است که در آن، بافت قرنیه از یاخته‌های بنیادی جنینی تشکیل می‌گردد و به چشم پیوند می‌شود. در این مقاله، به تعریف یاخته بنیادی، انواع یاخته‌ها در بافت قرنیه و لیمبوس و شاخص‌های ویژه یاخته‌های قرنیه‌ای پرداخته می‌شود و مجموع روش‌های ترمیم بافت قرنیه‌ای توضیح داده می‌شود. درمباحث پایانی نیز به چگونگی کشت یاخته‌های لیمبوسی بر پرده آمنیون اشاره می‌گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 13، شماره 2: 243-227.